Gisteren was Kriss jarig.Dat wordt hier uitgebreid gevierd met veel lekkers. Kriss werd enorm verwend met allerlei kadootjes en mooie tekeningen, In de namiddag was er een party voor haar. Het is de bedoeling dat alle bewoners buiten zitten en wat lekkers krijgen. Rene had gelukkig zijn clownskleren meeen met een emmer als attribuut zette hij een leuke act neer waar iedereen van genoot. Heidi en ik hadden onze doeken op het gras neergelegd en daar de kleinste kinderen opgelegd. Dat is daar niet gebruikelijk maar vonden de workers wel oke.Ik had watvoelmateriaal meegenomen en bij een aantal kinderen neergelegd. Meteen graaiden alle handjesernaar. Umbelie had er al een keer meegespeeld en masserde haar voeten en de voelvoet deed ze onder haar voeten zoals we het al een keer voor gedaan hadden.De kinderen kregen zo liggend en zittend veel meer oog voor elkaar en zohten oogcontact met elkaar of raakte elkaar aan. Mooi hoor.
De mannen waren ook buiten en er zijn 2 mannen die zich op hun knieen voortbewegen. Ze wilden graag met de strandbal spelen en ik heb nog heerlijk met ze gevoetbald. Dikke pret hadden we zo. Het kan zo simpel zijn.
Na het avondeten drinken we bij zuster Ruth koffie. Op dat tijdstip zitten er allerlei bewwonsters ook daar, van hoger niveau die heel wat afkletsen en keten met ons. Ze spreken allemaal engels. Niet altijd goed verstaanbaar want bij veel zijn de tanden al getrokkenHet is dan net of we op audientie zijn, we zitten allemaal op een rijtje, met de tv knetterhard aan op een of andere bollywoodsoap die door zuster Agnes intensief gevolgd wordt . Rene moet zuster Angela dan masseren want ze heeft een frozen shoulder maar ondertussen geniet ze erg van de aandacht die ze dan krijgt. Het is wel een schattig mensje. Zuster Ruth hadijs voor ons laten halen. Weer eten. Tonnetje rond van die dag in bed gerold en eindelijk voor de eerste keer een beetje redelijk kunnen slapen, tot het eerste ochtendgebed van de moskee.
Deze dag werd op Umeedgah doorgebracht .Ik heb me bezig gehouden met een meisje, vermoedlijk met Rhett. Denken wij. Ze was vrij nieuw en Selma, de leidinggevende van Umeedgah,dacht dat ze autistisch was.
Ze kreeg een houten olifant voor zich naar wat moet je er mee? Dus de strandbal weer gebruikt, laten voelen aan de voeten, met haar handen laten voelen en rustig gezongen voor haar. Uiteindelijk kreeg ik een big smile van haar en ontspande haar handen en liet ze die op de bal liggen. Voor Selma heb ik wat speladviezen op papier gezet zoals zodat ze haar beter kunnen begeleiden. Dit werd gewaardeerd door Selma en zij gaat daar zeker wat mee doen.Met zijn allen door de wijk van Umeedgah naar een grote knul die Umeedgah bezoekt maar die vandaag niet kon komen omdat er niemand was die hem kon brengen. Hij woonde eerst in een schamel onderkomen met meerdere families maar nu in een stenen huisje en een kip in de keuken.Ook s'middags op Umeedgah.Het was tijd om te knutselen.Zoals gewoonlijk bakten de jongens daar weer niks van de en probeerden zoveel mogelijk ons voor hun karretje te spannen. Op een gegeven moment vonden wij het geknutsel wel genoeg en hebben we de bellenblazen weer eens te voorschijn gehaald. Een groter plezier kan je de kinderen hier bijna niet doen.Bij ons is bellen blazen al zo gewoon voor kinderen maar hier heeft het nog iets magisch. We hebben de vloer van Umeedgah wel een beetje glad achtergelaten. Daarna tijd om te shoppen. Christina de vrouw van Morris was mee.Wat een belevenis. Ik vind het altijd weer heerlijk om op pad te gaan en zo weer wat van Karachi te zien. We reden langs prachtige moskeen maar zittend in de bus een foto maken lukt niet echt. Her\t is jammer dat je niet in alle rust en vrijheid kan genieten van de prachtige dingen die je om je heen ziet. Het werd me ineens vanmiddag even teveel. Weer een moskee waar je voorbij rijdt zonder er van te genieten..We zijn nu naar een bazaar geweest en hebben daar wat dupatta's (doeken) gekocht. Cees 10 minuten bezig om af te dingen.Uiteindelijk voor een mooi prijsje mochten we het mee hebben. Heidi en ik vonden het al lang best. Voor 2,5 euro (250 roepies)een mooie doek is voor ons al een koopje. Ook met andere inkopen verliep het zo.In een stoffenzaak mooie stof gekocht om een salwar kamiz voor Pasen te laten maken.Prachtige stoffen zijn hier.